Als ge als kleine gamin ne groten bek hebt, krijgt ge vroeg of laat ambras. 

Dat is een les dat ik jong leerde en misschien wel de reden dat ik op mijn zes jaar al in kimono op de mat stond.

Maar met de kleur van uwe gordel zijt ge weinig op straat, en toen ik niet veel later zag hoe Ramon Dekkers een kalisse op Coban zijn smoel gaf, had ik gevonden waarnaar ik al die tijd al op zoek was. 

Ik had het geluk in de Technical Boxing Club terecht te komen waar mentor en coach Yves Voets mij de kunst van de vechtsport leerde.

In T.B.C. mixten we Thai en Kickboks met de efficiëntie van Engelse boks of wat technische Taekwondo.

Maar het belangrijkste is misschien dat hij er voor zorgde dat we ons thuis voelden, dat hij ons zelfvertrouwen inblies. 

Ik herinner mij nog goed hoe fier ik was toen ik op mijn 16 voor het eerst in de ring stapte.

Voor het eerst mocht ik de kleuren van mijn club verdedigen en moest ik mij na 7 fights (4-1-2) niet geblesseerd hebben, dan deed ik dat nog steeds.

Vijftien jaar later is het mijn beurt om aan dat hoofdstuk een vervolg te schrijven. 

In Studio Boksstal wil ik de technische kennis die ik van Yves gekregen heb, toepassen op vandaag.

Verwacht dus een moderne mix van Martial Arts en Engelse boks, met een nadruk op voetenwerk zodat ge altijd op uw benen blijft staan.

Want ook al weet ik intussen dat de vechtsport helemaal niets met ambras te maken heeft, kunt ge bij ons terecht als ge uw grenzen wilt verleggen en tussendoor graag een pêche of twee uitdeelt.

Welkom in de familie. Bienvenue à Boksstal.